Een problematische tosti in de sauna

 

Een problematische tosti in de sauna

 

Na een lange tijd kreeg ik spontaan een uitnodiging. Deze kwam als geroepen…Heerlijk er even uit. Ontspanning had ik ook wel even nodig.

 

Vorige week werd ik gebeld op een ochtend door een vriend van mij, met de vraag of ik zin had om mee naar de sauna te gaan. In eerste instantie zei ik nee, aangezien ik nog maar net weer een dag mijn krukken in de hoek had gegooid.

Ik wilde het even rustig aan doen! Waar kan je het rustiger aan doen dan in de sauna? Dus ik weer bellen, om te zeggen dat ik toch wel mee wilde, wetende dat het goed is voor mijn spieren en dergelijke.

 

Een uur later waren we al op weg. Bij de sauna aangekomen, hebben we zo onze vaste rituelen. En na een paar rondjes besloten we om een broodje te gaan eten.

Heerlijk vertoeven bij de openhaard, in van die heerlijke luie relaxstoelen. Je voeten zo dicht mogelijk bij het vuurtje.

 

Een tosti.

De bediening kan je oppiepen via een belletje. Ze komen dan je bestelling opnemen. Wat kan er moeilijker zijn dan een tosti?

We bestelden beiden een tosti, we hadden  keus uit vier. Hij koos voor een “tosti Hawaï.” Je weet wel een tosti met ham, kaas en ananas. Alleen wilde hij geen kaas, en vroeg om extra ananas omdat ze daar nooit zo scheutig mee zijn. Oh ja, en bruin brood graag.

Ik bestelde een andere tosti, kan de naam zo even niet noemen.

Die van hem was toch even een probleem. Eerst kwam er een tosti met kaas en ananas. Die ging dus terug naar de keuken, voor een nieuwe. Ondertussen begon ik maar vast aan die van mij, anders word die koud. Ik kan je vertellen dat die van mij heerlijk heeft gesmaakt.

 

Stroomuitval.

Ploep, lichten uit, kachel uit, dus ook het houtvuurtje doofde. ‘Hoe zou het nu met je tosti gaan?’ vroeg ik nog aan hem.

Nou die tosti die kwam er wel hoor, ondanks de stroomuitval. Waarschijnlijk dachten ze dat de tosti ijzer nog genoeg na warmte zou geven. Niet dus…..

En zo kreeg hij een tosti met ham en ananas, alleen deze keer op wit brood. En ook nog eens koud.

 

Moeilijk hé, een bestelling uitvoeren?

Het belletje deed het ook niet meer. Dus even zwaaien  naar de bediening, en die kwam er zo aan.

Hij vroeg aan de bedienster: ‘Is dit wit of bruin brood?’ ‘Wit,’zei ze. Ik had toch echt bruin brood besteld! Bovendien voel eens….is dit warm? Nee, koud!!

Het spijt ons meneer, we zullen deze tosti van uw rekening afhalen.

Hij heeft ‘m nog wel op gegeten….koud en wit.

Lang leve de catering in deze sauna.

 

Na ongeveer een half uur ging het stroom weer aan, en gingen wij verder met het genieten van de toch wel lekkere saunacabines, het zwembad en het zoutbad, waarin je zo heerlijk kan drijven.

 

De dag werd afgesloten met een afhaalchinees, aangezien mijn hondenoppas ook wel wat eten had verdiend.

 

 

Waarom je moeilijk je tong stil kan houden

 

 

Wist je dat je tong met behulp van acht verschillende spieren heen en weer wordt bewogen? Ik kan je vertellen dat dit erg lastig is als je bij de tandarts bent…

 

De tong, het meest beweeglijke orgaan van je lichaam.

Omdat je tong aan het einde vrij is beweegt deze dus heel vaak alle kanten op.

Je tong is een orgaan in je mond en deze heeft een belangrijke rol bij het spreken, het kauwen en slikken. Je tong reinigt ook je gebit. En hier wil ik het dus even over hebben….Niet over het reinigen van je gebit hoor. Nee, over de beweeglijkheid van je tong als je op de tandartsstoel ligt, met van die afzuig gevallen in je mond.

 

Bij de tandarts.

Ik had werkelijk een 10 rittenkaart bij mijn tandarts. Mensen vroegen mij ook al, of ik het er zo gezellig vond…. En of ik zo’n leuke of lekkere tandarts had? ‘Nou nee hoor,’zei ik, ‘ik heb een vrouwelijke tandarts, maar wel een hele lieve tandarts die echt rekening met mij houd.’

Zoals iedereen inmiddels wel weet, zit ik met mijn fibers. En dan met de pijn in je rug, weet je gewoon niet hoe of je in die tandartsstoel moet liggen. Kussentje hier, en een kussentje daar. ‘Lig je zo goed?’vraagt ze dan nog. ‘Nou ja het moet maar,’zeg ik dan.

 

Ik lig me dus gewoon een breuk daar….

Vanwege het moeilijke liggen was er nogal achterstallig onderhoud in mijn gebit. Vulling eruit, diverse gaatjes en nog aardig wat ontstoken tandvlees ook.

Ik zag er elke keer weer tegen op om naar de tandarts te gaan, wetende dat ik dan weer een paar dagen extra veel pijn heb. En als ik dan eens in mijn goede periode zat, wilde ik niet omdat ik dan weer in de slechte periode zou belanden. Zo stelde ik mijn bezoek aan de tandarts steeds maar weer voor me uit…..

 

Wortelkanaalbehandeling…

Dat krijg je er dus van als je niet op geregelde tijden naar je tandarts gaat… Op een dag kreeg ik zo’n pijn in mijn kies, dat ik toch maar weer door de zure appel heen moest bijten. Gelukkig kon ik de volgende dag al terecht. Ja, ik kan je wel vertellen dat ik toen blij was hoor om naar de tandarts te mogen. Zij zou me gauw van mijn pijn afhelpen. Het werd een wortelkanaalbehandeling, in twee afspraken uitgevoerd. Hier was ik erg blij mee. Af en toe liepen de tranen mijn oren in, die dan een beetje raar aan het soppen waren. Even stoppen hoor! Mijn oren lopen over…Oren legen, en weer verder….

Voor de andere gaatjes hadden we ook gelijk afspraken gemaakt. En deze ben ik allemaal netjes nagekomen. Een wonder…..

 

Trots op mijn tandarts.

Ik ben trots op mijn tandarts die het mij tijdens de behandelingen zo gemakkelijk mogelijk maakt, en mij regelmatig even rechtop laat zitten om even mijn rug te ontlasten.

Mijn gebit is weer netjes onder controle. In juli moet ik terug komen voor mijn controle….

 

Mijn tong lag regelmatig in de clinch met allerlei tandarts apparaten in mijn mond….

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Je inleven in een slak is niet zo moeilijk.

Je inleven in een slak is niet zo moeilijk.

 

Even voelen hoe of een slak zich voelt. Lopen als een slak, of een slakkengang hebben. Kun je je er wat bij voorstellen? Nou ik wel inmiddels, toen mijn buuf terugkwam.

Een buurvrouw hierbij mij uit de flat heeft een scootmobiel, maar helaas zaten haar accu’s zonder stroom. En zonder stroom gaat zo’n ding echt niet voorruit.

Toch moest ze echt even naar een andere wijk, het was nogal dringend…

Tja, en wat doe je dan? Ja, mij vragen. Dus belt ze bij mij aan, en zegt; ‘ik heb een nogal rare vraag.’ Nou ja, vragen staat vrij, dus kom maar op. ‘Ik moet eigenlijk even weg, maar mijn scoot doet het niet, zou ik die van jou even mogen lenen?’ ‘Jawel hoor’, zeg ik. En ga haar vervolgens uitleggen hoe mijn scoot werkt. Zij heeft namelijk een compleet ander geval dan die van mij die nog uit het jaar nul komt zeg maar gerust. Net als computers en telefoon, worden de scoots ook steeds moderner.

Buurvrouw blij, en ging op pad met een vriendin van haar. Buuf op mijn scoot en haar vriendin op de scooter. Buuf mijn scoot vol aan en in een mum van tijd waren ze op hun bestemming.

Op de terug weg ging het toch wel wat minder blijkbaar. Er zit een haasje op, en die is voor de snelste stand. Er zit ook een slakje op, en die is voor de langzaamste stand. En tja, ze had niet gezien dat deze aanstond. Ze dachten dat de accu’s leeg waren. En dat de vriendin haar maar verder moest trekken achter haar scooter.

Toen ze dan eindelijk weer thuis waren, vertelde ze mij dat mijn scoot dringend aan het stroom moest. Ik vond dat maar raar, dus stak het sleuteltje er weer in om te kijken hoeveel stroom er nog in zat. Het bleek dat ze maar één streepje stroom had verbruikt.

‘Huh, hoe kan dat nou?’vroeg ze. ‘Hier snap ik niets van. Ik had hem op het haasje staan, maar ging als een slak vooruit. Zelfs lopende mensen konden me zo voorbij.

‘Ach,’ zei ik, ‘kijk ik weet het al, je had je slakje er ook bij aan staan. En dan ga je nu eenmaal in een slakkengang.

Aangezien het nogal koud buiten is, ging ze maar gauw koffie zetten om weer op te warmen.

 Een slak heeft tenminste zijn huis nog bij zich onderweg…..

 

 

Timing tijdens hectische momenten

Timing tijdens hectische momenten.

Er zijn van die dagen…

 

Soms heb je van die dagen, waarop alles tegelijk komt.

Eerst zak je zo dusdanig door je rug dat je met krukken naar de wc moet krukkelen terwijl die toch echt maar ongeveer 15 stappen van je verwijderd is.

Doodmoe ga je naar je bed, waar je nog vermoeider uitkomt.

Dan hebben we ’s middags onze hondjes die uit moeten, en Snoopy zou daar blijven omdat ik naar de tandarts moest. Alweer de tandarts. Heb er een abonnement op genomen. Vorige week al een wortelkanaalbehandeling gehad. En nu was de volgende aan de beurt. Mijn buurman bracht mij erheen en ging terwijl ik op de tandartsstoel me een breuk lag te liggen, even alvast de boodschappen doen.

Toen ik klaar was, was mijn buurman al bijna terug. Goede timing.

 

Thuiskomst.

 

Eerst maar even Snoopy halen bij haar vriendinnetje Shyra. Niemand thuis. Ach, neem Snoopy mee en ik bel wel even over hoe en wat. Dat hoefde al niet meer.

Mijn vriendin was met de kids bij de buuf, ze kwam net naar buiten gelopen. Het eerste wat ze zei was; waar zat je wel? Je neemt je telefoon niet op en nog veel meer. Ze dacht dat ik misschien lag te slapen. ‘Nee hoor,’ zei ik. ‘Ik was bij de tandarts.’ Och ja, sorry hoor. Even vergeten. Hectisch. Maar goed ze had haast, haar vader was plotseling overleden. Veel sterkte!! En zo werd een hectisch moment omgezet in een goede timing. In één moeite door kon zoon en Shyra met mij mee naar huis. Kan zij in alle rust de dingen regelen die geregeld moeten worden.

Zoon ligt nu lekker languit op de bank met wat lekkers naar de tv te kijken.

En straks eten we lekkere stimpstamp.