Vanavond is het dan weer zover…

 

De maandagavond is zo’n avond die mij vanaf half acht ‘s avonds aan de buis gekluisterd houd. Ik kan je vertellen dat ik persoonlijk op de andere avonden van de week er weinig bij heb. Ja, zo af en toe een film, maar meestal neem ik die dan op. Zo’n opgenomen film kan je dan later die week kijken of gewoon een half uur later dan dat de film gestart is, dit met het doel om de onmogelijke vele reclames door te kunnen spoelen.

De maandagavond is echt mijn tv-avond. Eerst heb je het journaal om half acht. Om acht uur mijn favoriete serie G.T.S.T, deze volg ik jaren. Als ik er om wat voor reden dan ook niet naar kan kijken, dan neem ik het op. Na G.T.S.T volgt op een ander net “ Barbie “ eerst vond ik daar totaal niets aan maar af en toe kwam het dan wel eens over het beeld tijdens een reclame. Ach, dacht ik laat ik toch maar eens een keertje kijken. De dommigheid straalt er van af. Tjonge, daar kon ik toch wel om lachen en zo kijk ik nu dus ook naar “ Barbie “ en haar belevenissen. Dan krijg je daarna op weer een andere zender, Doris. Doris is een ietwat onhandige vrouw die na haar scheiding een nieuwe start maakt met haar twee kinderen. Hilariteit alom, echt genieten kan ik van deze Nederlandse comedy serie. Ik vind persoonlijk dat dit een hele goede Nederlandse serie is die laat zien hoe de alleenstaande vrouw zich door het leven slaat. Geen flauwekul, maar gewoon zoals het is.

Als afsluiting van de avond kijk ik naar “ Eilandgasten “ de mannen op de eilanden zijn op zoek naar een vrouw. Ten eerste vind ik het leuk om daar naar te kijken omdat ik vroeger ook veel op twee van die eilanden ben geweest. Te weten, Terschelling en Vlieland. Op Terschelling heb ik zelfs leren lopen, op het strand. Zie je het voor je? Op Vlieland had ik altijd een paard tot mijn beschikking, waar ik mee het eiland over ging. Ten tweede kijk ik er naar omdat ik er spontaan een vriendin van mij op het beeldscherm zag verschijnen. Hahhaha, das een goede mop. Daar wil ik natuurlijk meer van weten. Hoe ver gaat zij komen?

Zo is het voor je het weet al weer 23.00 uur geweest, en word het tijd dat mijn hondje eruit gaat voor haar laatste wandeling van die dag. De maandagavond vliegt werkelijk voorbij met deze leuke tv-avond. Mijn avond dus…waar ik het liefst niet bij gestoord wil worden. De telefoon gaat nog net niet uit. Snoopy geïnstalleerd naast mij op de bank, met een bot. Dat moet dan wel een hele lekkere bot zijn, anders daagt ze mij steeds uit om met haar met het balletje te gaan spelen. Met een beetje geluk, heb ik een heerlijke, rustige en relaxte maandagavond.

 

Concurrentie: Wie is de slechtste?

Concurrentie: Wie is de slechtste?

 

Meestal gaat concurrentie toch over wie het beste is? Nou, in mijn geval gaat het even over wie het slechtste is. We hebben hier in de wijk waarin ik woon een fantastisch mooi winkelcentrum, echt waar hoor. Ik ga niet alle winkels bij naam benoemen, maar je hebt hier kledingwinkels van goedkoop naar duur. Een speelgoedwinkel, bakker, slager, drogisterij, kapper, bloemenwinkel, kaartenwinkel, schoenenmaker, opticien, tabakswinkel met postkantoortje en van die winkels waar je alles kunt kopen, snap je?

Ook zijn er twee supermarkten en daar gaat deze blog over. Steeds vaker erger ik mij groen en geel tijdens het boodschappen doen in deze twee winkels. Nou moet je wel weten dat boodschappen doen, absoluut niet mijn favoriete hobby is.

Voor de goedkopere boodschappen ga ik naar de Aldi, die trouwens hele lekkere dingen heeft die de gewone supermarkt niet heeft zoals bijvoorbeeld de foccacia brood. Dit brood smaakt werkelijk heerlijk bij een soepje, even afbakken in de oven en genieten maar.

Het probleem bij de Aldi is dat ze altijd en eeuwig de boel aan het verplaatsen zijn. Denk je eindelijk alles op de automatische piloot te weten te staan, staat het wéér anders. Kom je bij de verse melk is het schap leeg, wil je worteltjes, geen worteltjes te bekennen. Mijn favoriete brood is meergranen Batavenbrood wat niet in de gewone winkel is te verkrijgen, en nu plotseling ook niet meer hier bij de Aldi. Was dit brood dan zo slecht dat het uit de schappen moest, of werd er niet genoeg aan verdiend? De diverse complete slaschotels, al kant en klaar in een bakje voor de gemakzuchtige mens zoals ik, zijn echt een uitkomst. Het probleem hiermee is dat er normaal 4 soorten zijn, en altijd als ik daar kom is er maar 1 soort en dan ook nog niet mijn favoriet. Kan toch bijgevuld worden of zie ik dat verkeerd? Helaas, wat gaan we nu eten? Zucht, zoek, kreun en als je dan alles eindelijk in je karretje hebt en bij de kassa aan komt, dan staat me daar toch een lange rij. Tjonge, niet normaal zeg en ik kan al niet zo lang staan, dus dat word hangen op het karretje. Zucht, weer 3 stappen vooruit, en zo verder… Kan er  nou echt niet een kassa bij? De rij is inmiddels al ver over de helft van het gangpad. Slechte zaak, maar misschien moet je deze ergernissen voor lief nemen als je goedkoop boodschappen wilt doen. Eindelijk ben je dan aan de beurt, zit er zo’n ongeïnteresseerde muts druk op haar kauwgom te kauwen en scant op haar automatische piloot de boodschappen…..blieb, blieb, blieb…… dat is dan 34,89 euro. Dat is alles wat er uit komt.

 

Dan hebben we ook een Supercoop in het winkelcentrum. Deze winkel is pas geleden van eigenaar veranderd en is er absoluut niet beter op geworden. Nou was ik er toch al niet zo weg van, maar dit slaat toch werkelijk alles. Je hebt nu eenmaal niet zoveel keus als je in je eigen wijk boodschappen wilt doen, dus ook ik ga naar deze Supercoop. Tja, lijstje mee. Eerst de dingen pakken die bij de Aldi niet aanwezig waren, want anders vergeet ik dat. Voor het gemak wilde ik een keer andijvie uit de vriezer. Bij de vriezer aangekomen is er geen andijvie te bekennen, wel 6 merken spinazie in allerlei toestanden. Na wat beter te hebben gekeken en door mijn hurken was gegaan, stonden er achterin nog 4 pakken andijvie, maar dan wel alla créme. Dit was niet de bedoeling, maar ach, voor een keer zal dat ook wel smaken. Deze winkel is elke dag tot 20.00 uur geopend, en halverwege de middag is er al geen keus meer in het brood. Slechte zaak, en om naar de bakker te gaan dat vertik ik want daar is het brood schrijnend duur. Oh ja wat ook wel fijn is, is dat deze winkel op zondag ook open is. Alleen dan word er blijkbaar niets bijgevuld, want dan zijn er heel veel lege schappen. Je moet het dan maar doen met hetgeen wat er is overgebleven van de zaterdag. Vanuit het verkoopoogpunt is dat natuurlijk wel een goede zaak, alleen voor ons als klant is het toch lastig en niet bepaald klantenbindend vind ik.

 

Zo dit was een heel relaas over de concurrentie: wie is de slechtste?

Naar mijn idee maken ze zich er beide makkelijk van af, met de achterliggende gedachte dat de mensen die hier in de wijk wonen toch wel terug komen voor hun dagelijkse of wekelijkse boodschappen.

 

 

De elektronische sigaret maakt je héél gelukkig

Laatst was ik op een sjoelclub, en wat ik daar zag was echt verbazingwekkend. Werkelijk waar, er waren een paar meiden die aan een elektronische sigaret zaten te lurken. Ik vroeg hun waarom ze juist deze keus hadden gemaakt om te stoppen met roken.

Stoppen met roken, ik denk dat iedere roker al wel eens een poging heeft gedaan om te stoppen. Er zijn vele verschillende manier om te stoppen. Hulp, ja hulp kan je van alle kanten krijgen. De reclames op de tv stromen er nog net niet van over. Tegenwoordig met de nieuwste filmpjes op tv zet het je dan toch wel aan het denken…

Hulpmiddelen om te stoppen zijn er genoeg. Neem bijvoorbeeld de nicotinepleisters of de nicotinekauwgom. Beide moet de drang naar een sigaret tegen gaan. Het zou kunnen… Nu tegenwoordig is er ook de elektronische sigaret op de markt. Deze laat je in de waan dat je toch nog echt rookt. Je hebt namelijk een soort of sigaret in je handen, en zowaar blaas je er ook nog wat rook uit. Net echt nietwaar? Deze elektronische sigaret laat je er langzaam aan wennen dat je zonder nicotine kan leven. Eigenlijk word elektronisch roken dan ook vaak ‘dampen’ genoemd, omdat je hooguit wat waterdamp, smaakstof en nicotine inhaleert.

Daar op die sjoelclub waren die paar meiden die ik dus vroeg waarom ze juist deze keus hadden gemaakt. Naar mijn idee zagen ze er behoorlijk vrolijk uit. Helemaal niet sacherijnig of zo bij gebrek aan nicotine. De avond vorderde al sjoelend, en de meiden werden steeds vrolijker. Gek toch eigenlijk, dacht ik bij mezelf. Hoe kan dat nou? Na de sjoel avond ging ik bij hun aan het tafeltje zitten en vertelde hun dat ze best trots op hun zelf mochten zijn omdat ze met alleen een elektronische sigaret de avond door waren gekomen en dat zonder nicotine. Waarop de meiden in lachen uitbarstten, niet meer bijkwamen van mijn onnozelheid. Ik vroeg hun wat er te lachen viel. ‘Word je dan zo vrolijk van zo’n elektronische sigaret,’ vroeg ik nog. ‘Ja,’zeiden hun in koor. ‘Wij wel, want wij doen er vloeibare hash in.’

 

 

 

Dierendag. Hoezo dierendag?

Dierendag. Hoezo dierendag?

 

Vandaag 4 oktober is het weer nationale dierendag. Eigenlijk vind ik dat best wel gek. Hoezo dierendag?

Elk mens is op een vaste dag jarig in het jaar, dat is je geboortedatum. Je viert dan je verjaardag. Dieren zijn ook op een dag geboren, wij mijn mama en ik vieren dat ook met wat lekkers voor de hond en een taartje voor onszelf. Je dier heeft toch ook een geboortedag?

Dierendag, hoezo dierendag? Het is toch elke dag dierendag?

Als je een dier hebt, in mijn geval een hondje zoals jullie wel weten, mijn ‘Snoopy’ ben je daar gewoon elke dag goed voor. Elk dier wil elke dag aandacht, toch? Wat dan, dierendag? Moet ik haar dan helemaal plat knuffelen of zo? Of helemaal volstoppen met lekkers? Nee, ik vind van niet. Elk dier verdiend elke dag het beste van het beste. Niet alleen op dierendag.

Je kiest voor een dier uit liefde, liefde die je 365 dagen per jaar geeft aan je dier. Niet meer en niet minder. Helaas zitten de dierenasiels in heel Nederland overvol met honden en katten. Ooit hebben die dieren ook een baasje gehad. Door bepaalde omstandigheden, goed of niet daar valt over de te discussiëren zijn ze toch in het asiel beland. Erg triest. En op zo’n nationale dierendag houden dierenasiels vaak een open dag. Hondjes en katjes kijken. Leuk. Sommige honden en katten vinden dan ook een nieuw baasje op zo’n dag. Gelukkig maar zou je zeggen. Ik denk dan vooral aan het dier, is die nou echt mee genomen uit liefde, of omdat het zo zielig is? Wat als het dier thuis niet bevalt na een paar week of een paar maand. Wat dan? Dan gaat het dier gewoon terug naar het asiel. Is dat dan dierenliefde? Nee, beste mensen een dier neem je met je volle verstand, je moet er goed over nadenken voor je er aan begint. Je moet 365 dagen liefde voor zo’n dier in je lijf hebben. Een dier houdt onvoorwaardelijk van jou. Het is geen speelgoed wat je weg kan doen als je er flauw van bent.

 Dus hoezo dierendag?

 

Ps. Snoopy mag vandaag natuurlijk wel wat lekkers uitzoeken in de dierenwinkel. Mijn meisje verdiend ook wat lekkers op zo’n dag. (wat ze trouwens elke dag krijgt) Dus ja, in die zin doe ik ook mee met de gekte van dierendag. Ze mag lekker snuffelen in de winkel, en ik koop wat zij kiest, dat doen we dus niet elke dag, want dan ben ik zo blut. Verder houd ik onvoorwaardelijk van haar, en zij van mij.

 

Liefde voor elkaar,

365 dagen per jaar.